`De betovering is verbroken, zeggen mensen wanneer hun grote liefde voorbij is. `Het sprookje is uit , als was het een illusie waarmee hun gevoel hen al die jaren had bedrogen. Alsof het een verblinding is geweest, en ze nu verdriet hebben omdat ze beter zijn gaan zien. `Ik ben droeviger maar wijzer, verklaren ze, alsof liefhebben een vorm van domheid was en hun ontgoocheling een dure, maar noodzakelijke levensles. Het tegendeel is waar. Liefhebben is de illusie niet, maar leven. `Te willen beschermen wat je lief is, desnoods voorbij dit leven. Dit lijkt Tilly s drijfveer. Zij is ernstig ziek en zoekt een vervangster voor zichzelf, iemand die straks haar plaats naast haar man kan innemen. De vrouw die zij vindt blijkt echter zo perfect bij hem te passen dat hij haar zonder dat Tilly dit wist zelf al had gevonden en in het geheim al een relatie met haar heeft gehad. Door de verrassing die Tilly hun bereidt, verandert haar tragedie in een klucht. Maar wie heeft daarvan eigenlijk de regie? Niets is wat het lijkt. Eén man, twee vrouwen en een afgelegen huis op een zonnig vakantie-eiland. Een wrange komedie over liefde, trouw, overspel en wraak voor iedereen die ooit geloofd heeft in de liefde.
Samenvatting van het boek
Tilly is een vrouw van 40 die ongeneeslijk ziek is. Wanneer ze dit ontdekt, vertelt ze dit haar man Markus niet meteen. Markus is een academicus en hij heeft een congres op Samolo waar hij graag met Tilly heen wil, maar aangezien Tilly net heeft ontdekt dat ze ziek is, besluit ze niet te gaan. Als smoes vertelt ze Markus dat ze bang is dat haar moeder zal sterven tijdens haar afwezigheid.
Wat Tilly dan nog niet weet, is dat Markus dan al een jaar een affaire heeft met Iris. Wanneer Tilly besluit niet mee te gaan naar het congres, besluit Markus Iris mee te nemen. Tilly komt er bij toeval achter dat Iris mee is naar Samolo wanneer ze het hotel belt en Iris - die dan niet weet dat ze de echte Tilly aan de lijn heeft - zich voordoet als Tilly.
Wat Tilly dan nog niet weet, is dat Markus dan al een jaar een affaire heeft met Iris. Wanneer Tilly besluit niet mee te gaan naar het congres, besluit Markus Iris mee te nemen. Tilly komt er bij toeval achter dat Iris mee is naar Samolo wanneer ze het hotel belt en Iris - die dan niet weet dat ze de echte Tilly aan de lijn heeft - zich voordoet als Tilly.
Wanneer Markus weer thuis is, vertelt Tilly hem dat ze niet lang meer te leven heeft. Markus besluit daarop nog een keer naar Iris te gaan om het met haar uit te maken.
Tilly besluit een nieuwe vrouw voor Markus te zoeken, voor wanneer zij er niet meer is. Ze vult gegevens in op een datingsite voor academici en klikt de profielen aan die als 'perfecte match' tevoorschijn komen. In eerste instantie schrikt Tilly zich rot wanneer het profiel van Iris tevoorschijn komt, maar na verloop van tijd besluit ze de controle te grijpen en neemt ze contact op met Iris.
Wanneer Markus met de hond weg is, heeft Tilly een afspraak met Iris. Iris weet dan nog niet dat ze een afspraak heeft met de nog niet overleden vrouw van haar 'date'. In eerste instantie vindt Iris het allemaal maar niets, maar ze is een nieuwsgierige vrouw en raakt geboeid door het verhaal van Tilly. Wanneer Markus binnenkomt, schrikt Iris zich uiteraard te pletter.
Wanneer Markus met de hond weg is, heeft Tilly een afspraak met Iris. Iris weet dan nog niet dat ze een afspraak heeft met de nog niet overleden vrouw van haar 'date'. In eerste instantie vindt Iris het allemaal maar niets, maar ze is een nieuwsgierige vrouw en raakt geboeid door het verhaal van Tilly. Wanneer Markus binnenkomt, schrikt Iris zich uiteraard te pletter.
Tilly doet tegen Markus alsof Iris een jeugdvriendin is die langsgekomen is om herinneringen op te halen. Er volgen gesprekken vol leugens, smoesjes en uitvluchten en de situatie is nogal oncomfortabel. Op een gegeven moment is Iris het helemaal zat en verraadt ze dat Tilly haar heeft uitgenodigd omdat ze alvast een nieuwe vrouw voor Markus zocht. Markus raakt hiervan overstuur en vlucht de deur uit, maar na een poos komt hij toch terug.
Er volgen nog meer gesprekken en uiteindelijk maakt Tilly duidelijk dat ze weet van de affaire van Markus en Iris. Markus voelt zich op zijn beurt enorm bedrogen omdat Tilly dus alles al wist en hem niets gezegd heeft.
Uiteindelijk heeft iedereen op een bepaalde manier wel begrip voor elkaar. De situatie helpt Iris om voorlopig echt voor zichzelf te kiezen en niet te blijven hangen in haar rol van de verlaten maîtresse. De kans is groot dat Iris en Markus na de dood van Tilly wel weer bij elkaar komen maar tot die tijd wil Iris niets meer meekrijgen van de weg die het echtpaar af te leggen heeft. Markus en Tilly vinden een manier om samen verder te gaan en zullen nog zoveel mogelijk uit de tijd die hen samen rest proberen te halen.
Personages
Iris
Iris is een ietwat verbitterde vrouw die alles wel op orde heeft in haar leven, behalve op het vlak van de liefde. Iris heeft wel wat scherpere karaktertrekken dan Tilly - misschien omdat zij de liefde uiteindelijk niet echt gevonden heeft - maar ze lijkt wel veel op haar. Iris is intelligent, zelfstandig en onzeker.
Tilly
Tilly is een nuchtere vrouw die gewend is de touwtjes in handen te hebben. Nu ze ziek is en erachter komt dat haar man haar bedriegt, is ze voor het eerst echt de controle kwijt. Die probeert ze koste wat kost terug te krijgen. Ze heeft het beste met haar man voor en ze is een warme vrouw, al heeft ze haar verdriet en is dat soms wel te merken in negatieve gedachten die ze heeft.
Markus
Markus is een vrij nuchtere, ietwat saaie, doodgewone man. Hij is academicus, en zijn affaire past eigenlijk helemaal niet bij zijn milde, brave karakter. Markus is een man die zichzelf zonder vrouw niet heel goed weet te redden en zelfs in zijn bedrog wordt hij nog gecontroleerd door de vrouwen in zijn leven.
bron: http://www.scholieren.com/boek/12727/de-man-van-je-leven/zekerwetengoed
Over de auteur
Arthur Japin (1956) bezocht het Gymnasium in Haarlem en studeerde enkele jaren Nederlandse taal- en letterkunde in Amsterdam om daar vervolgens de theaterschool te doorlopen, waar hij in 1982 afstudeerde. Hij speelde diverse rollen voor radio en televisie en op toneel bij onder andere Toneelgroep Centrum en de Theaterunie. Ook zong hij een kleine rol bij de Nederlandse Opera.
In 1987 ontdekte hij het historische, maar tot dan toe onbekende verhaal van twee Afrikaanse prinsjes die in het negentiende-eeuwse Nederland als Hollanders werden opgevoed. Hij stopte met acteren en begon te schrijven. Ondertussen schreef hij diverse korte verhalen, hoorspelen, toneelstukken en televisiefilms en debuteerde hij in 1996 met de verhalenbundel Magonische verhalen. Zijn debuut werd veelgeprezen in de literaire kritiek, maar hij brak pas bij een groot publiek door met zijn tweede boek, het verhaal van de twee prinsjes: de roman De zwarte met het witte hart, die wereldwijd vertaald werd en die hem internationale roem bezorgde. Japin publiceerde dit boek pas na tien jaar onderzoek in Afrika, Weimar en Indonesië.
Na De zwarte met het witte hart publiceerde Japin in 1998 een tweede verhalenbundel, De vierde wand. Het volgende boek had alles te maken met de verfilming door Ineke Smits van enkele van zijn magonische verhalen onder de titel Magonia. Onder diezelfde titel verscheen een reprise van de magonische verhalen, vermeerderd met het filmscenario en stills uit de film.
Voorjaar 2002 verscheen zijn tweede roman, De droom van de leeuw, een exuberante literaire verbeelding van de jaren die Japin zelf doorbracht in cinematografische kringen in Rome. Anderhalf jaar later verscheen de derde roman van Japin, Een schitterend gebrek, die het succes van De zwarte met het witte hart in de Lage Landen nog overtrof. Het boek werd bekroond met de Libris Literatuurprijs en vond al honderdduizenden lezers.
In 2006 schreef Arthur Japin het Boekenweekgeschenk, De grote wereld, over de liefde tussen Lemmy en Rosa, twee kleine mensen. Dit geschenk werd in een recordoplage door de boekhandel besteld om cadeau te kunnen geven aan de klanten.
September 2007 verscheen De overgave, het op historische feiten gebaseerde, aangrijpende verhaal van een pioniersvrouw die in het gevecht om haar kinderen en kleinkinderen uiteindelijk het machtigste wapen moet leren hanteren: vergeving. In acht maanden tijd werden er al 175.000 exemplaren verkocht van deze historische roman.
In augustus 2008 verscheen Zoals dat gaat met wonderen. Al vele jaren houdt Arthur Japin een dagboek bij waarin hij - aanvankelijk uitsluitend voor zichzelf - met grote regelmaat noteert wat hem bezielt. Zoals dat gaat met wonderen bevat een keuze uit de dagboeken geschreven tussen 2000 en 2007.
In het najaar van 2010 verscheen Vaslav, een roman over de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski.Vaslav werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en er werden al 150.000 exemplaren verkocht.
In de zomer van 2012 stond Arthur Japin voor het eerst sinds 26 jaar weer op de planken, in Veel gedoe om niks van William Shakespeare, door gezelschap De Utrechtse Spelen.
In september 2012 verscheen de roman Maar buiten is het feest, met als thematiek roem, liefde en de krassen op de ziel van iemand die ogenschijnlijk voor het geluk geboren is. In oktober 2013 is De man van je leven verschenen, een sprankelende comedy of errors over liefde, trouw, overspel en wraak. Japin schrijft niet alleen romans maar ook toneelstukken. In oktober 2013 is Absinthe in première gegaan onder regie van Gerardjan Reijnders, een stuk over De Tachtigers. Vanaf maart 2014 is in het DeLaMar in Amsterdam de toneelvoorstelling Vaslav te zien.
In 1987 ontdekte hij het historische, maar tot dan toe onbekende verhaal van twee Afrikaanse prinsjes die in het negentiende-eeuwse Nederland als Hollanders werden opgevoed. Hij stopte met acteren en begon te schrijven. Ondertussen schreef hij diverse korte verhalen, hoorspelen, toneelstukken en televisiefilms en debuteerde hij in 1996 met de verhalenbundel Magonische verhalen. Zijn debuut werd veelgeprezen in de literaire kritiek, maar hij brak pas bij een groot publiek door met zijn tweede boek, het verhaal van de twee prinsjes: de roman De zwarte met het witte hart, die wereldwijd vertaald werd en die hem internationale roem bezorgde. Japin publiceerde dit boek pas na tien jaar onderzoek in Afrika, Weimar en Indonesië.
Na De zwarte met het witte hart publiceerde Japin in 1998 een tweede verhalenbundel, De vierde wand. Het volgende boek had alles te maken met de verfilming door Ineke Smits van enkele van zijn magonische verhalen onder de titel Magonia. Onder diezelfde titel verscheen een reprise van de magonische verhalen, vermeerderd met het filmscenario en stills uit de film.
Voorjaar 2002 verscheen zijn tweede roman, De droom van de leeuw, een exuberante literaire verbeelding van de jaren die Japin zelf doorbracht in cinematografische kringen in Rome. Anderhalf jaar later verscheen de derde roman van Japin, Een schitterend gebrek, die het succes van De zwarte met het witte hart in de Lage Landen nog overtrof. Het boek werd bekroond met de Libris Literatuurprijs en vond al honderdduizenden lezers.
In 2006 schreef Arthur Japin het Boekenweekgeschenk, De grote wereld, over de liefde tussen Lemmy en Rosa, twee kleine mensen. Dit geschenk werd in een recordoplage door de boekhandel besteld om cadeau te kunnen geven aan de klanten.
September 2007 verscheen De overgave, het op historische feiten gebaseerde, aangrijpende verhaal van een pioniersvrouw die in het gevecht om haar kinderen en kleinkinderen uiteindelijk het machtigste wapen moet leren hanteren: vergeving. In acht maanden tijd werden er al 175.000 exemplaren verkocht van deze historische roman.
In augustus 2008 verscheen Zoals dat gaat met wonderen. Al vele jaren houdt Arthur Japin een dagboek bij waarin hij - aanvankelijk uitsluitend voor zichzelf - met grote regelmaat noteert wat hem bezielt. Zoals dat gaat met wonderen bevat een keuze uit de dagboeken geschreven tussen 2000 en 2007.
In het najaar van 2010 verscheen Vaslav, een roman over de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski.Vaslav werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en er werden al 150.000 exemplaren verkocht.
In de zomer van 2012 stond Arthur Japin voor het eerst sinds 26 jaar weer op de planken, in Veel gedoe om niks van William Shakespeare, door gezelschap De Utrechtse Spelen.
In september 2012 verscheen de roman Maar buiten is het feest, met als thematiek roem, liefde en de krassen op de ziel van iemand die ogenschijnlijk voor het geluk geboren is. In oktober 2013 is De man van je leven verschenen, een sprankelende comedy of errors over liefde, trouw, overspel en wraak. Japin schrijft niet alleen romans maar ook toneelstukken. In oktober 2013 is Absinthe in première gegaan onder regie van Gerardjan Reijnders, een stuk over De Tachtigers. Vanaf maart 2014 is in het DeLaMar in Amsterdam de toneelvoorstelling Vaslav te zien.
Bron: http://www.arthurjapin.nl/web/biografie.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten